GRACEY KURETAK: NOLAKOAK DIRA ETA NOLA ZORROZTU

Aupa lagunok!!!!
Gaurkoan Gracey kuretak nola zorroztu behar diren azaltzea erabaki dugu, alde batetik arraspatzeak era egokian egin ahal izateko kuretak zorrozten jakitea ezinbestekoa delako, eta beste alde batetik, honen inguruko euskarazko informazio gutxi dagoelako. Aipatzekoa da kuretak zorrozteko era ezberdinak daudela, baina guk sinpleena azalduko dizuegu. 
Ondorengo informazioa baliagarria eta erabilgarria izatea espero dugu :)

Hasteko Gracey kuretak zer diren azalduko dugu. Gracey kuretak erroen arraspatze eta leuntzea egiten denean erabiltzen diren instrumentuak dira; hau, ezinbestekoa da periodontitisaren tratamendurako.

Gracey kuretetan hiru zati bereiz ditzakegu:

1. Heldulekua
2. Zurtoin terminala: Goikoa, erdikoa eta behekoa
3. Zati aktiboa: aurreko herena, erdiko herena eta atzeko herena. Zati aktiboan ere bereiz ditzakegu: gainazal faziala, ertz ebakitzailea, alboko gainazala eta azpialdeko gainazala.

 

Arraspatu nahi den zonaldearen arabera kureta desberdinak erabiltzen dira:

• 1/2, 3/4 eta 5/6 kuretak aurreko hortzaginetako mihi eta masail aldeak, eta alde hurbil eta urrunetan erabiltzen dira.
• 7/8 eta 9/10 kuretak atzeko hortzaginetako mihi eta masail aldeetan erabiltzen dira.
• 11/12 eta 13/14 kuretak atzeko hortzaginetako alde hurbil eta urrunetan erabiltzen dira.

GRACEY KURETAK ZORROZTEKO PROZESUA

Kuretak zorrozteko materiala:

• Gracey kuretak
• zorrozteko harria
• olioa
• kono formako harria
• ondo zorroztu dugula ziurtatzeko makila (boligrafoa)

Kureta nola hartu:
Hasteko, kureta ez menderatzailea den eskuarekin hartu behar dugu; ondoren, ukondoa mahai gainean ipiniko dugu eta besaurrea eta eskumuturra tinko mantenduko ditugu. Kureta esku ahurrarekin hartuko dugu; bigarren atzamarra goian geratzen den kuretaren muturraren kontra ipiniko dugu eta beste lau atzamarrekin eta esku ahurraren beheko partearekin kureta eutsiko dugu.Horrela, zorrozten dugun bitartean, kureta tinko mantentzea eta ez mugitzea lortuko dugu.

Harria nola hartu eta nola kokatu:

Eskuina izanda, harria eskuinarekin hartu behar da. Hau bertikalki ipini eta hatz lodia gure alde hurbilean kokatu behar dugu (gainerakoak alde urrunerantz). Besoaren mugimendua konstantea eta goitik beherakoa izan behar da.

Zorroztearen prozesua:

Kureta bakoitzak bi zenbaki ditu: bata bikoitia eta bestea bakoitia. Eskuina bazara eta kureta zenbaki bakoitiaren norazkoan kokatzen baduzu, honen zati aktiboa behera eta zuri begira koktu behar duzu. Berriz, zenbaki bikoitiaren norazkoan kokatzen baduzu, honen zati aktiboa beherantza eta zure kontrako zentzuan kokatu behar duzu. Horrela, bi kasuetan kuretaren ertz ebakitzailea eskuin aldean egongo da.

Zurtoin terminala beti erlojuaren 12etan kokatu, eta gero, 11etara desbideratuko dugu. Harria ere, lehenengo 12etan kokatu, eta gero, 1etara desbideratuko dugu,
Olioa harria lubrifikatzeko erabiltzen da, eta ondo lubrifikatzeko, harriaren gainean hiru olio tanta bota behar dira.
Zorrozteko, lehenengo atzeko herenetik hasiko gara, gero erdiko herena zorroztuko dugu, eta azkenik, aurreko herena.



Ezkerren kasuan, kureta eskuinarekin hartu behar da eta horrela ertz ebakitzailea beti ezker aldean egongo da. Zorrozterako orduan, zurtoin terminala lehenengo 12etan kokatu eta gero 1etara desbideratu behar da, eta harria berriz, lehenengo 12etan kokatu eta gero, 11etara desbideratu behar da.

Kuretaren punta borobildu:
Kuretaren zati aktiboaren beheko gainazala borobiltzeko, zurtoin terminala 12etan egon behar da eta zati aktiboa 3etara begira. Instrumentuaren gainazala mahaiarekiko paralelo egon behar da. Harria horizontalki  lehenengo 3etara begira kokatu,eta gero 2etara desbideratu behar da. Harriaren mugimendua konstantea izan behar da eta forma biribila lortzeko, punta biratuz joan behar da.

Pilatutako sedimentuak kendu eta harria gaza batekin garbitu behar da.

Azkenik, zati aktiboaren gainazal faziala ere borobiltzeko, kono formako harria erabiliko dugu atzetik aurrerako mugimenduan.

Ezkerren kasuan, puntaren beheko gainzala borobiltzeko, zurtoin terminala 12etan kokatu behar dute eta kuretaren punta berriz,  9etara begira egon behar da. Harria horizkontalki, lehenengo 9etara begira kokatu behar da eta gero, 10etara desplazatu behar da.

Konprobazioa:
Konprobazioa egiteko makila (edo boligrafo bat) hartuko dugu. Ondoren, zurtoin terminala makilarekiko paralelo jarriko dugu eta ertz ebakitzailea makilaren kontra eragingo dugu. Arraspatzen badu, zorroztearen prozesua ondo egin dugula esan nahi du.

Hona hemen honi buruzko bi bideotxo. Bata gazteleraz dago eta bestea ingelesez. Bideo laburrean (gaztelerazkoan) ez da agertzen kuretaren zati aktiboa edo punta nola borobildu behar den, baina bideo luzean berriz, agertzen da (ingelesez dagoena).

DOG THERAPY: ODONTOFOBIA TRATATZEKO METODO BERRIA

Kaixo danori!!

Interneten kuskuxeatzen geundela, dentistara joateko terapia bat aurkitu genuen eta zuekin konpartitzea erabaki genuen.

Terapiak "Dog Therapy" izena dauka. Dentistako kontsulta batean txakur bat egotea bitxia da, baina badirudi odontofobia duten pertsonetzat baliagarria dela.

Kasu hau Seattle-ko kontsulta batean gertatzen da. Txakurra Humphrey izena dauka eta klinika horretako pazienteek asko maite dute. Humphrey-ek asko entrenatu behar izan du odontofobia daukaten pazienteei haien terapietan lagundu ahal izateko.

Tratamendu mingarri eta luzeak izan dituzten pazienteek baieztatzen dute Humphrey-ekin tratamenduak eramangarriagoak direla.

Eta zuek zer pentsatzen duzue terapia honetaz?

DIKEAK

Gomazko dikeei buruzko euskerazko informazio gutxi dagoenez, gaurkoan dikeak zer diren, zertarako erabiltzen diren eta nola jarri behar diren ikusiko dugu!!!! Ondorengo informazioarekin zuen zalantzak argitzea espero dugu :)

Lehendabizi gomazko dikea zer den azalduko dugu. Gomazko dikea odontologoek edo higienistek lan eremua isolatzeko erabiltzen duten instrumentu bat da, hau, tratamendua aplikatuko den  ahoko zonaldea isolatzeko erabiliko da.

Dikeak hainbat abantaila dauzka:

1. Lan eremua lehor eta garbi mantentzen du.
2. Infekzioak edo gaixotasunak kutsatzea galarazten du.
3. Inguru aseptikoa sortzen da.
4. Ikusmena hobetu eta tratatu behar den hortzaginera hobeto heltzea ahalbidetzen du.
5. Instrumentu birakariek eta sustantzia kimikoek ehun bigunak kaltetzea galarazten du.

Gomazko dikea ipintzeko erabiltzen den materiala hauxe da:

• Dikea
• Grapak
• Dikeen zulagailua
• Zuloak dikean markatzeko zigilua eta plantilla
• Young arkua
• Porta-clamps pintzak
• Haria
• Betetzeetarako espatula

Gomazko dikea latex naturalez eginda egon ohi da eta lodiera eta kolore desberdinekoak daude, hortzen kolorearekin kontrastea egitea komeni delako. Pazientea latexari alergikoa denean beste material batez egindako dikeak erabiltzen dira.
Dikeak hozkailuan gorde behar dira.

Dikea kokatzeko jarraitu beharreko pausuak:

1. Pazientea anestesiatu behar da dikea jarri baino lehen, izan ere, grapak sekulako presioa egiten du hortzaginean.

2. Dikea bi hortz arkuen forma duen zigilatzaile batekin markatu.

3. Zulagailuarekin isolatu nahi ditugun hortzaginen zuloak egin. Normalean hiru hortzagin isolatzen dira, hala ere, aurreko hortzaginetan txantxar ugari badaude, betortzetik betortzerako isolamendua egin ohi da. Normalean hiru hortzagin isolatzen dira, atxiki aldeetako txantxarrak ikusteko eta turbinak dikea ez harrapatzeko. Zulagailuak tamaina ezberdineko 5 zulo ditu txikienetik handienera ordenatuta:

                   - Lehenengoa beheko ebakortzetarako

                   - Bigarrena aurreko ebakortzentzako
                   - Hirugarrena betortzentzako
                   - Laugarrena haginaurrekoentzako
                   - Bosgarrena haginentzako

4. Dikea ahoan kokatzeko eta grapa ipintzeko hiru modu ezberdin daude: 

                    a) Zulatutako dikea dagokion hortzaginetan kokatu eta gero grapa jarri.
                    b) Grapa dikearekin batera ahora eraman eta biak batera jarri
                    c) Lehenengo grapa jarri eta gero dikea

Dikea isolatutako hortzaginen ildo gingibalean ondo sartzeko haria erabiliko dugu eta honekin nahikoa ez bada, batez ere aurreko hortzaginetan koro aldetik, betetzeak egiteko espatulatxoa erabiliko dugu dikea ildoan ondo sartzeko.

5. Prozedura honetan erabiltzen diren grapak forma eta tamaina desberdinekoak dira lan egingo dugun eremuaren arabera. Grapa hortzagin egokian jartzeko irizpide batzuk jarraitu behar dira:

              

• Grapa aurreko hortzagin batean jarri behar badugu, lan egingo dugun hortzean jarriko dugu. Adibidez, goiko eskuineko erdiko ebakortzean (11) lan egin nahi badugu, goiko eskuineko alboko ebakortza (12) eta goiko ezberreko erdiko ebakortza (21) isolatu     behar dira eta grapa lan egingo dugun hortzean, kasu honetan 11ean jarriko dugu (beti hiru hortzagin isolatu).                                                                                 Betortzetik betortzera lan egin nahi badugu 13,12,11,21,22 eta 23-a isolatuko ditugu eta betortz bakoitzean grapa bat jarriko dugu.                                                                 Beraz, aurreko hortz-haginetan grapa lan egin nahi dugun hortz-haginean ipintzen da.

• Lana atzeko hortzagin batean, adibidez 25ean egin nahi badugu, 26, 25 eta 24-a         isolatuko ditugu eta grapa atzeen dagoen hortzaginetan jarriko dugu, hau da, kasu       honetan 26an. Hau bakarrik atzeko hortzaginetan egiten da.

Grapa atzeko zein aurreko hortzaginetan jartzerako orduan, graparen arkua beti alde urrunrentz begira egon behar da.

Grapa aukeratzerako orduan hortzaginen tamaina kontuan hartu behar da. Aurreko ebakortzentzat tximeleta itxurako grapa erabiltzen da.
Normalean, grapa hari zati batekin lotzen dugu, horrela, grapak salto egiten badu, pazienteak ez du grapa irentsiko.

                                



6. Behin dikea eta grapa kokatu ditugula, azkenik young arkua ipini behar dugu dikea ondo luzatuta geratzeko eta guk erosoago lan egiteko.

**AIPATZEKOA: Isolatu nahi dituzun hiru hortzaginetatik bat falta ezkero, hurrengoa hartu behar da isolatzeko.

ALBISTE HARRIGARRIAK

• Indiako gazte bati 232 hortzagin kendu dizkiote ahotik.

• Zizareak oian eta hortz-haginen artean izan zituen neskaren bideoa

AHO ETA HORTZEI BURUZKO BITXIKERIAK

HORTZ ESKUILAREN JATORRIA

Guztiontzat hortz eskuila higiene pertsonalerako oinarrizkoa den objektu bat da eta normala da etxe guztietan persona bakoitzeko bat aurkitzea. Gizakia orain dela urte asko hasi zen hortz eskuilak erabiltzen. Baina ba al dakizu noiz sortu zen lehenengo eskuila? Nolakoa izan da eskuilaren eboluzioa denboran zehar? Goazen ikustera!!

Ikerketa desberdinek adierazten dute hortzak garbitzeko erabili ziren lehenengo tresnak murtxikatu ahal ziren makilak eta adarrak izan zirela. Hala ere, hortz eskuila gaur egun ezagutzen dugun moduan, XV. mendean sortu zen Txinan, zehazki, 1498.urtean.

Asmakizun hau egurrez edo hezurrez egindako helduleku batez osatuta zegoen eta bertan txerrien ileak josita zeuzkan. Merkatariek Europara heltzea ahalbidetu zuten, baina bertako jendeari ez zitzaion gustatu eskuilaren zurdak oso gogorrak zirelako eta min ematen zutelako.

Ondorioz, Europan ez ziren eskuilak erabili XVII. mendera arte. Orduan, zurda bigunagoekin hasi ziren egiten (zaldien ilearekin), eta bakarrik erregeek eta goi- mailako bizimodua zeukaten pertsonek erabili ahal zituzten, izan ere, oso garestiak ziren.

Gaur egungo zurda artifizialeko eskuila XX.mendera arte, zehazki 1938.urtera arte, ez zen heldu.Urte honetan nailona garatu zen eta hortz eskuiletan erabiltzen hasi zen, animalietatik eratorritako zurdak alde batera utziz. Horrela, higienearen eta bakterioen transmisioen ikuspuntutik aurrera pauso bat egon zen, izan ere, animalia zurdak umel geratzen ziren eta ondorioz, onddo eta bakterioen garapena bultzatzen zuten. Era berean, zurda hauek gogorragoak ziren eta zauriak egiten zituzten, ondorioz, bakterioak kutsatzea eta transmititzea errezagoa zen.

1938.urtean nylonez egindako lehenengo eskuila sortu zen. `Dr. West’s Miracle Tuft Toothbrush’-a zen. Honek hainbat abantaila zeuzkan: 
  -Azkarrago lehortzen zen
  -Zurdak finagoak eta elastikoagoak ziren
  -oso eraginkorra eta erosoa zen

 Hala ere, zurdak gogorregiak izaten jarraitzen zuten eta batzuetan zauriak eragiten zituen.

1950.urtean Park Avenue hortz eskuila sortu zen eta eskuila honi esker arazo hau konpondu zen.

Ondoren 1961. urtean lehenengo eskuila elektrikoa heldu zen, broxodent izenekoa.

Hortaz geroztik, eskuilak ez ditu aldaketa handirik izan. Hala ere, konplementu bezala erabiltzen diren hainbat produktu sortu dira eta eskuilen diseinu ugari asmatu dira.

Haria pasatzen ikasi!!

Haria, ahoko garbiketarako konplementu bat da. Hortzen arteko janari hondarrak kentzeko balio du.
Haria egoki pasatzen jakitea garratzitsua da, oia ez kaltetzeko. Beraz haria pasatzen ez badakigu, hobe da ez pasatzea.

Gaur haria nola pasatu behar den ikasiko dugu. Lehendabizi azalpena emango dizuegu, gero bideo batekin jarraituko dugu eta azkenik hari motak azalduko dizkizuegu.

Haria pasatzeko:

1. 40 -50cm-ko hari zati bat hartuko dugu. Eskuineko erdiko atzamarrean hari gehiena bilduko dugu. eta beste eskuko erdiko atzamarrean bi buelta emango ditugu. Atzamarren artean 10 cm-ko tartea utzi behar dugu.
2. Hatz lodiarekin eta hurrengoarekin indarra kontrolatuko dugu haria hortzen artean sartzeko orduan.
3. Poliki-poliki hortzen artean sartuko dugu haria, ukigunera heldu arte.
4. Ikugunean gaudenean, haria ildo gingibalean sartuko dugu. Alde batean lehendabizi eta gero bestetik, baina haria ukigunetik atera gabe. Bi aldeak pasatu ondoren haria aterako dugu eta beste hortzekin berdina egingo dugu.
5. Hortza aldatzen dugunean, haria ere aldatu beharko dugu. Ezkerreko erdiko atzamarrean hari zikinari buelta bat emango diogu eta eskuinetik hari berriko buelta bat kenduko dugu.

Orain bideo bat utziko dizuegu: 

https://www.youtube.com/watch?v=jK5imyP1VQ4

Hari mota desberdinak daude:

• Hortzetako haria: ohikoena da. Kasu normaletan erabiltzen da, hortz tartea handia ez denean, bere ezaugarri esanguratsuena borobila dela da, ondo sar dadin.
• Hortzetako zinta: hari mota hau hortzetako tarteak handiagoak direnean erabiltzen da. Hari normala baino zapalagoa da.
• Super floss: Ortodontzia edo zubiak dituen jendearentzat gomendatzen da, hari normala ezin delako pasatu. Hiru zati ditu: lehenengo zatia gogortsua da, bigarren zatia belaki itxurako zatia da eta azkenengoa, argizari gabeko haria.
• Ultra floss: oia ez kaltetzeko (bigunagoa delako), ez zaizkio hariak ateratzen eta erraz eusten da.

Mota hauek jakinda esan behar dugu mota bakoitzeko zapore ezberdineko hariak eta zintak daudela. Lau moten kasuan argizariarekin edo argizari gabe aurkitu ditzakegu. Motak bereizteko honako argazkiak ipiniko dizkizuegu:

                                    

     HORTZETAKO HARIA

     HORTZETAKO ZINTA

                      

                  SUPER FLOSS

                    

              ULTRA FLOSS

Gogoratu haria pasatzen oso ona ez bazara hobe dela ez pasatzea. Hasteko komenigarria da zintarekin  hastea, batzuetan hari normalarekin oia kaltetzea errezagoa delako. Zinta zabalagoa da hari normala baino.

Hau izan da guztia, hurrengora arte :)